Gecenin elleri dokunuyor yalnýzlýðýma erguvani kýrmýzýdan kalma bir sevinç var gözlerimde.. Geceler uzun, uykusuz gözlerim yorgun.. Dile kolay,kalbe aðýr adýný anýyorum..
Adýn emanet dilimde; lafzýmda , çoðalýr içimde... Sen gelince aklýma, ruhumda bir þölen baþlýyor..
Adýn ki ; Sonsuzluk... Kulaklarým, gözlerim ve zihnim, iþgal altýnda olsa da; Ama SENÝ Seviyorum...!!!!!
Gündüz içime dolan stresi, gözyaþý olarak boþalttým avuçlarýma gecenin zülüflerini ýslatarak gözyaþlarýmla; Adýný andý titreyen bedenim..
Kimi sevsem sen varsýn herþeyde, Adýn ki , eksilmeyen tek kelime..
Karanlýk gecede koyulan yola, muhtaç deðilmidir ki ayýþýðýna. Sakýn aldanma timsahýn gözyaþlarýna ve karanlýktan korkma ! Gece dediðin nedir ki ; Bir güneþ doðduðunda kaybolur ve cýlýz bir mum ýþýðýnda, eser kalmaz karanlýktan ortaya çýkar zayýflýðý,(karanlýðýn) aydýnlýða çýkan dünyam ve hayatým Adýn için (þükürler olsun sana Ya Rab.!))
__________________________fotoðraf bana aittir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Asi Rüzgar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.