KALEMİN DİBİ TUTMADAN...

Bir hiçlik kondurabilirim dudaklarýna
Yeknesak yalnýzlýðýn titreþiminde
Gönülden sevdalandýðým
Þu metruk dizeye.

Kanatlarým,
Lal varlýðýmdan son yadigâr,
Anýlarým,
Manifestosu ölümün;
Kara bahtýn beyaz duvarý ise
Ölümüne yerdiðim benliðin
Beyaz duvaðý:
Hem de en sakilinden bir umut,
En yeþilinden çiçek,
En mavisinden bulutun dansýna
Eþlik eden Tanrý’nýn gözleri
Yine içinde devindiðim acýlardan
Salgýlanan garip bir deyiþ adýmlarýmdan
Irak ruhumun,
Niyazýmda saklý mutluluðun
Ve aþksýz geçen yýllara da sitemim.

Derli toplu hecelerimi payidar kýlan ise
Son bir sitem.
Yanýk türkülerimden
Hezeyana yürüyen bir meram adeta
Tüy sýklet bir yorgunluk olmasýný dilediðim
Bazen ufkunda göremediklerimin
Devrildiði bir mecra.

Yine adý yoksunluk, sevgili;
Dumura uðrayan hayallerimden kopup da gelen
O son sitem
Yine kendimle yüzleþtiðim
Bazen beynamaz sihrinde lanetli gölgelerin
Bazense surunda ölü þehrin
Ýstila edilen fevri bir kelam
Adýmdan yansýyan garip bir týlsým,
Dikenlerimle kanadýðýmdan öte
Var mý baþka bir iddiam?

Belki izdiham yüklü güncemde,
Belki soluk çehremde
Bazense hulasa bir farkýndalýk ile
Ýçinde gizlendiðim
O dehlizde…
Pejmürde bir öfke hâsýl olan,
Dertop olmuþ cümlelerim kadar olsa
Keþke deðer’im.

Aþkýn nazarýnda
Elem ile boyadýðým yüreðin,
Âlem tarafýndan yaftalandýðým düzeneðin
Hatta hoyrat ikramýnda fýtratýmýn
Bariz bir tekerleme:
Gürül gürül yaðan rahmetin
Islanmaya doyamadýðým
Þu ölümüne perhizin
Katýksýz suretlerinde
Bir incir çekirdeðine
Sýðýnma isteðim.

Açmazým, yankým, yarenim, yarým belki yarýn:
Sevda dolu gözlerinde ömrün,
Katýksýz hüsrana bandýðým kalemin de
Dibi tutmadan
Yazdýðým bu þiirin istilasý yine
Tarafýnca dert benzeri tufanlarda
Devindiðim kadarým iþin aslý,
Devrildiðime delalet
Duyduðun þu küçük kýyamet,
Etmesen de tek sitem
Derli toplu olmaya doðru
Ölümüne zincirlendiðim þu metruk dize
Yine kaynadýkça hüzün kazaný…

Sosyal Medyada Paylaşın: