Karınca Kararınca
Yetinecekti gönül, zerresine razýydý
Aþký umut belledi, karýnca kararýnca
Sevdadan beklediði, lütfettiði azýydý
Sevgisinden eledi, karýnca kararýnca
Mutluluðu bulmasý, belki buna baðlýydý
Hasretin yol açtýðý, hicranýnla daðlýydý
Görmüyordu etrafý, göz örümcek aðlýydý
Vuslatýný diledi, karýnca kararýnca
Kor düþtükçe baðrýna, içi kavuruyordu
Bir þey gelmezken elden, sýzlanýp duruyordu
Hayallarinde ise, düzeni kuruyordu
Var gücüyle biledi, karýnca kararýnca
Soluðu yettiðince, anlatmaya çalýþtý
Biliyordu aslýnda, çaresizce kalýþtý
Artýk gocunmuyor du, kaderine alýþtý
Özgüveni ile di, karýnca kararýnca
Vazgeçmesi imkansýz, dönüþ olmayan yoldu
Kafesini zorlayan, sözü geçmeyen soldu
Zamaný geldiðinde, iþte olanlar oldu
Baþarmasý, ille di, karýnca kararýnca
Nesrin Önem
13 12 2017
Tekirdað
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.