Gözlerinde Kördüğüm
Ben bir ara gözlerini gördüm sanki gökyüzünde
Ve defalarca baktým
Dalýp gittim uzaklara
Kelimelerle iç çektim,
Çiçeklerle düþ ektim
Kuyruklu uçurtmalarla süzüldüm defalarca
Yaðmurlarla üzüldüm
Rüzgarlara bindim sessizce
Her bahar uçacak gibi oldu sanki kalbim
Güneþle sýcacýk sarýldým
Yýldýzlarý indirdim gökyüzünden
Dilekler gönderdim gözlerine
Ben bir sabah gözlerini gördüm sanki
Ve ruhum güldü
Her sabah tekrar baktým pencerelerden
Güneþ tebessüm getirdi yeniden
Çiçekler þifa
Kuþlar bile þevkle uçuþtu üstümde
Sýnýrsýz bir hayal açtým
Daracýk duvarlar geniþledi
Tüm hüzünlere tek merhem oldu sonsuzluk
Benimse bir tek derdim vardý
O da sensizlik...
Ben bir kýþ gözlerini gördüm sanki þu daðda
Ve ýsýndým birden...
Eridi ayrýlýðýn buzullarý
Sularý indi þehrime
Kana kana içtim
Dindi bekleyiþimin susuzluðu
Ben bir ara gözlerimi gördüm gözlerinde...
Ve AÞK diye bir cemre düþtü içime
Deðiþti mevsimim
Takýldým yüzüne, vuruldum gülüþüne
Gönlümden uçuþtu deli kuþlar
Ve konmadým hiç,
Dalýndan baþka bir yere
Artiýk ben gözlerini gördüm ya...
Sana kördüðüm
Ve baþkasýna kördüm
Rüzgar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.