evet ya iþte böyle bir var bir yok insan azýcýk palazlanmaya görsün duygularý výnnn bakmýþýn toz olmuþ yani yok beklentilerdesin her açýþta þu garip ýþýklý mektubu umut edersin hani dersin bir satýrlýk muhabbet ya da minnacýk bir kelam sonra yalnýzlýk kalýr akýlda yorgunluk yataða çeker insaný yastýðýnýn bir gün önceden kalmýþ kokusuna gömersin baþýný küçükten baþlar düþler umduðunu bulamamanýn bulgusuzluðunu akýtýrsýn bir damla göz yaþýyla yastýðýna sanki akmýþsýn gibi sevgilinin bedenine sevgili utangaç binbir telaþ ve sýkýntýda dersin öyle bulursun teselliyi utanýrsýn birden ama sevi bu caným düþler caddesinin sevisi düþ te olsa ürpertiyor insaný küçük bir inleme süslüyor kulaðýnýn içini ve o iri teyzem gözlerde buluyorsun kendini birden yaþýyorsun düþlerde zaten kör olsý yaþam da bir düþ deðil mi selamlar ve iyi geceler sevgili
12 mayýs 2008 Denizli Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet necip özmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.