yüreðim burgu burgu deler içimi kýrmýzý ýþýk bir trafik lambasýna takýldým þehrin hastahane yolu o yol daim acý dolu acaba dolu boðazým düðümlü içim düþünce dolu sýkýntý dolu
kýsa bir an idi gözlerime takýlan þaþkýn bir yaz böceði sol cam arasýndan girip kurþun gibi çýkýp gitti sað tarafýmdan ne anlamsýz bir uçuþ ne bu hýz dedim ya patavatsýz hayvan
duraklama saldý duygu daðlarýna takýldým böceðin ardýndan düþünce aðlarýna ýrakçalandým sýyrýldým yaþamdan kýlpayý olmadýk mekanlara kanat açtým görür oldum bir anda þu koca çýplak dünyayý Asya orta yerinde bir köy diþi aðrýr birinin acýlarda hangi kasabasý hangi evinde veya hangi þehrinin kenar mahallesinde Afrika’da bir kara yerleþkede sefil insanlar biri sýtma nöbetinde aç ölmek üzere diðeri hangi bir yerinde þu koca kürenin kývranmaktalar acýlar içindeler þimdilerde bilinir mi yaþanmadan ne kadar yakýndalar hissediyorsanýz deðil mi
baþka yerinde bir sýrtlan salyalarý kabarmýþ iþtahtan aðzýnda can çekiþir savunmasýz sütlü bir ana tavþan neye olsun ki þu kýsacýk anda isyaným insaným ya adalet mi dedim adalet mi bu lan
hah yeþil ýþýk ta yandý durmamak gerek uçup gittiler birden ne kaldý kendi derdimden gayrý haydi oðlum haydi býrak cakayý dön dünyana kurtar kendini önce var git varacaðýn yere haydi tak bire yola devam
13 O6 1996 DENÝZLÝ Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet necip özmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.