HAYAL DE OLSA

HAYAL DE OLSA

Mutluluk gölleþti, bugün içimde
Huzur denizinde, yüzmüþ gibiyim
Baharý yaþadým, gönül kýþýmda
Bulutla resimler, çizmiþ gibiyim.

Talih yanýmdayken, vermedim mola
Dönmemek üzere, düþmüþüm yola
On yedi yaþýmda, girdim kol kola
Karoðlan Parký’nda, gezmiþ gibiyim.

Atýmla dörtnala, zümrüt düzlerle
Melek suretinde, nurlu yüzlerle
En içten, en güzel, tatlý sözlerle
Sohbeti ardarda, dizmiþ gibiyim.

Hani dönüþ yoktu, çekip giderken
Yokluðun ruhumda, sonsuz kederken
Bin bir çeþit nazla, sitem ederken
Þakacýktan yâre, kýzmýþ gibiyim.

Uçtum havalara, kuþ oldum sanki
Altýn dolu küpü, ben buldum sanki
Dertler arpa oldu, ben yoldum sanki
Derin uykulara, sýzmýþ gibiyim.

Ne istersem oldu, yolunda iþim
Baldan daha tatlý, ekmekle aþým
Yýldýzlara deðdi, göklerde baþým
Tüyden daha hafif, tozmuþ gibiyim.

Közüm kora döndü, bembeyaz külüm
Bütün zorluklara, atmýþým çalým
Þair Necati’yim, açýldý dilim
En güzel þiiri, yazmýþ gibiyim.

Necati OCAKCI
11.12.2017
ANTALYA


Sosyal Medyada Paylaşın: