İKİMİZ DE SUSKUNUZ

ayrýlýk yaðmuru yaðdý ansýzýn
hazýrlýksýz yakalandýk ýslandýk
yoktu þemsiyemiz
sitem etmeler imalý göndermeler
acý sonun habercisiymiþ meðer

yaðmur þiddetini gittikçe arttýrýyordu
çakan her þimþekte korkuyordum
uzandý ellerim tuttum ellerini usulca
titremekten ellerin kayýyordu parmak uçlarýma

ikimiz de suskun
patlamaya hazýr bomba gibiydik
neler oluyordu böyle bize
birbirini seven iki sevgili deðil miydik

sevda sözcükleri düþmezken dilimizden
iki yabancý olduk aniden
etkiye tepki miydi yaþadýklarýmýz
yoksa aþkýmýzýn yükü aðýr mý geldi

bir daha sever miyim bilmiyorum
dayanýr mý yüreðim sensizliðe
sevgi uzak olsun benden
aldým payýma düþeni senden
seni hatýrlatan ne varsa unutmak istiyorum

kalmasýn senden bir iz yüreðimde
senden kalan her ne varsa yakýp
küllerini atacaðým sonsuz denizlere
olmayacaksýn artýk aldýðým nefesimde
gidiþini izlemek ne kadar da zordu
kelebeðin can çekiþini izlemekti sanki
açmamýþ bir gülün tomurcuðunda ...




Refik
11 . 12 . 2017
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: