Kâlbimin Sahibi
Kâlbimin Sahibi
Hey kâlbimin Sahibi! Sen bana bir acýsýn.
Þu gözlerin gördüðü en büyük yalancýsýn,
Bilmem ki hâllerine, ne diye sabrederim,
Senden uzak kalýrsam, dolup taþar kederim.
Küçük yalanlarýnla þansýný çok zorlarsýn,
Sana sevgim olmasa ancak böcek kadarsýn.
Hiç söz dinletemedim, kâlbimi esir aldýn,
Þu gönlüme yâr oldun, kör gözlerimde, altýn.
Madem gönlüme girdin, sus da rahatýna bak!
Bunu nasýl yaptýysan, kâlbim artýk bir tutsak.
Niye ki bu cilveler? Sanki çok mu özelsin?
Cadýda bile vardýr, þu elinle þu ayak.
Kâlbimi çok yorarsýn, yüzünü asýp durma!
Hep de çile çekerim, varamam rahatýma.
Bilirim küseceksin, aþkýmý siper yapýp;
O incecik kollarla beni sarýp kandýrma!
Bir gülüþünle bile, içimdeki o kâle,
Sultan köþküne döner; geliverir ne hâle.
Bu nasýl da bir kudret; kendini ne sanýrsýn?
Kâlbimdeki bu hâlin, tarih yazan bir lâle.
Elâ gözlü zeynebim! Dost musun, düþman mýsýn?
Açýlmayan gül gibi, rengin anlaþýlmazsýn.
Kader senle yazýlmýþ, þansýma sen düþmüþsün,
Kâlbimde bir taht kurdun, isterim öyle kalsýn.
09.12.2017
Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.