Yankýsý kulaklarý yýrtar, Mutluluk nidalarý yükselirken boþlukta. Ansýzýn kapýlar ardýna düþer yalnýzlýk. Soluk soluða ala bürünmüþ gece. Maviye inat,yýldýzlar, Yýldýzlar gözlerimizde þimdi daha parlak. Gözalýcý,efsun mu ne?
Büyür biz sevdikçe,hayat! Hayat kocaman gülümser yüzümüze. Beynimizde kelimeler dans eder, Kalp atýþlarýmýzda her biri yarýþ içinde. Kötü olan ne varsa,elimiizn tersiyle itercesine. Ne zaman konuþmaya kalksak, Dilimize kilit vurulur, Ruhumuz huzur verici sessizlikte kaybolur.
Ne zaman gökkuþaðýný avuçlarýma koysan, Güneþ utanýr parlaklýðýndan. Tenim sýcak ve mahçup olur korkarým, Avuçlarýmýzdan kayacak mutluluk diye. Yok yok hayýr! Karanlýk düþünceler deðil bize göre.
Kozasýndan çýkan kelebek misali, Uçarým hesapsýzca sana. Omzuna konar,deli rüzgârda savrulmam. Sen merak etme! Yansýmasý bitmez sevdanýn, Ayrýlýða düþmez yollar,yürek yangýný bu. Hayat bazen zalim görünse de.
Kahkahalar karýþýrken çocuksu sevinçlerimize, Zaman oyununu oynasa da bize, Gözlerimiz tutsak,kenetlenmiþ... Gönül dilimiz susamýþ birbirimize. Kana kana içercesine, Mutluluk pýnarýnda yýkanýrýz biz, Allah izin verdikçe. Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe_rose Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.