Karmakarýþýksýn. Bir dargýn bir barýþýksýn Adý imtihan olan hayatla.
Tükense de dakikalarýn gün be gün, Yeþeriverir ölüme inat umutlarýn. Kim bilebilir belki yolun çok baþýnda, Belki de son demlerinde yankýlanýr, Yankýlanýr sessizliðin içinde hýçkýrýklarýn.
Güneþi bakýþlarýna dost bilsen de, Kara bulutlarý elinin tersiyle itsen de, Hayat bu kaos içinde geçer, Mutluluk ve elem el ele.
{Mutluluklarýnýzýn, hüzünlerinizden daha fazla olmasý temennisiyle..} Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe_rose Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.