Gidişine...

Sesine koþuyorum delice,
Yollarým tenha.
Parmak uçlarýmda ilerliyorum.
Sokaklarýmda sessizlik.
Ýlk kez konuþmuþ gibiyim.
Ýlk kez kavuþmuþ gibi.
Ýlk kez görmüþ gibi yüzünü.
Ve ben her seferinde,
Yeniden doðmuþ gibiyim.
Sense hep yepyeni.
Taptaze ve ilk düþen yaðmur tanesi...
Ýlkin ellerini arýyorum.
Ellerin ki þehrim,ellerin örtüm.
Tüm seven yönlerimi ýsýtan.
Yüzümü çeviriyorum yüzüne.
Yeryüzünün tek ziyneti,tebessümün...
Þimdi karþýmdasýn.
Usulca giriyorsun gözlerimin sokaklarýna.
Bir bakýþým bile incitmesin istiyorum.
Seni, nazik bir çiçek gibi görüyorum.
Narin bir çiçek gibi, seviyorum.
Sonra, bir rüzgar esiyor saç tellerinden.
Saçlarýn ki ipek bir prenses.
Kement atýyor her teli,
Ýçimin deli taylarýna.
Elimi uzatýyorum.
Parmaklarým dolaþýyor,
Gelinciklere dokunur gibiyim.
Baþýný yaslýyorsun omzuma.
Tamamlanýyor ömrüm.
Yeryüzünün en hafif aðýrlýðý...
Ve tüm þiirlerin en ahenklisi,
Baþýn ve omzum...
Ve geliyor o gelmeyesice vakit.
Baþýný kaldýrýyorsun,
Ve vakit geldi diyorsun.
O zaman anlýyorum, zaman çabuk çabuk geçiyor.
Uðurluyorum seni.
Bozuk bir saat gibi sende kalarak.
Sesini arýyorum delice.
Ve gidiþin usta hüzünler ismarlýyor.
Rüzgar
Sosyal Medyada Paylaşın: