Kendin ile hesaplaþmalarýndan
geçer not aldýðýn zaman
kendine asla torpil yapmadan
gideceðin sonsuz diyarlarda da
yüzün gülecektir mutlaka
ve bakacaklar ki hayatýna
bir zaman ufak tefek hatalarý olduysa da
adam gibi yaþamýþ adam gibi ölmüþ
sadece gerçeði
gerçeði bulmak için
beynine örümcek gibi bilgi ile aðlar örmüþ...
Issýzlýðýn ortasýnda yalnýz kaldýðýn anlarda bile
beni de ittirirler diye
varlýk içinde yokluða üzülme sakýn
biliyorsun ki yaþam en büyük hediye
Ýster bir insana bak
tanrýnýn þefkat dolu gözü ile
ister bir karýncaya ya da kediye
taþa topraða ve börtü böceðe hatta kelebeðe...
Onlarýn dahi soracaklarý olursa
sana zulüm adýna
sen biliyorsun ki
insanlarý da sevdin hayvanlarý da...
Aþk’ýn da sevginin de vardýn tadýna
hayatta da baðlandýn sadece bir kadýna...
Þu mubarek günlerde
baþýný sevdiðinin göðsüne yasla
bir tek varlýktan
korktuðunu belli et alabildiðine
ki’’yalnýz benden korkun’’diyor kitapta
ama birgün mutlaka gelecek olan ölümden asla...
AHMET ZEYTÝNCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.