BİR GÖLGE ISMARLA BAYIM

Bir gölge ýsmarla bayým:
Salkým saçak düþlerin pervazýnda,
Ben gibi olmamasýný dilediðim
Bir sen sun bana.

Gölgemden kaçan bir gölge tadýndayým
Umudun da hazanýn da tarhýndayým:
Ötekileþen belki de ötesi berisi
Kavþaklarda düne raðbet eden
Yüreði ise çoktan talan;
Belki de kuraklýðýn dibine vurmuþ
Bir çölde
Bir damla su kadar makbul bildiðim
Aþkýn yüzü suyu hürmetine.

Andýkça arþý alaya çýktý sancým,
Ardým, namdým, san’dým hem de
Nasýl sandým kuytularý ve saldým
Makber bildiðim öfkemde de yok oldum usulca.
Sandým ki çatý katýndaydým hayatýn
Hani az sonra
Göðe merdivenle çýkacak bir þafak
Belki de en namert yalandým
Gözünde.

Týknaz bir sancý edindim ansýzýn,
Meþk eyledim acýyý,
Savurdum ne ise yoksun olduðum,
Yoklarýmý var ettim
Bilinmez bir zamana denk düþen
Yalnýzlýðý boyadým siyahla
Oysaki pembeyi ihbar etmiþti
Bir önceki kayýp zaman.

Kaybolmaksa en alasý,
Çalan deðil de çaldýran
Belki de misk-i amber kokan
O rahvan kayýtsýzlýðýn gölgesine sýðýnýp
Bir meram bildiðim sayýsýz hazan,
Aþkýn fýtratýndan ölüme uzanan bir
Tufan olmayý dilediðim,
Sonlanmayý ise
Bir türlü beceremediðim.

Kaydým kuydum yine Hak nezdinde,
Saðým solum bilinmezin girizgâhýnda
Kayýp bir rota,
En edilgen cümleyim belli ki
Cümle âlemin nazarýnda
Bir koruk sancýyým
Doðuma saniyeler kala
Aþký bile ertelediðim
Bir garip kelam:
Hem edindiðim hem kaybettiðim;
Hem gördüðüm hem de
Unuttuðum deli bir ferman.


Sosyal Medyada Paylaşın: