CEBÝ DELÝK NAPOLYON
Cebi delik Napolyon dediler bana akþam
Ne gururdan eser var ne de kaldý ihtiþam
Samanlýkta iðnedir bize belki de yaþam
Engel diye çamuru önümüze serdiler
Finalin sýnýrýna dikenli tel gerdiler.
Tutuþturun elime gazý tükenmez çakmak
Ne kaldý bana þimdi Neron gibi il yakmak
Göz atýp eserime kahkaha atýp bakmak
Hayallerim tükendi baþka çarem yok artýk
Düþünceler beynime saplanan bir ok artýk.
Söyledim kanmadýlar ben yenilmez Herkül’üm
Nice kasýrga çýkar sallanýrsa kakülüm
Ölmek umurumda mý yeni can verir külüm
Evim yok arabam yok belki biraz yoksulum
Dokunmadan duramam böyle acayip kulum.
Afet Kýrat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM