ÖLDÜM
Ýrem baðlarýnýn, içine girdim
Çiçekler içinde, bir güzel gördüm
Güllerden; en güzel olaný derdim
Miski amber gibi, koktukça öldüm.
Dikenleri vardý, battý elime
Seni seviyorum dedim gülüme
El uzatýp vurdu, gönül telime
Ceylan gözlerine, baktýkça öldüm.
Emsalsiz diyenler, ne kadar haklý
Tutamadým gitti, kaybettim aklý
Engin bakýþýnda, deryalar saklý
Gönül ocaðýmý, yaktýkça öldüm.
Asil yürüyüþü, nakþoldu bende
Sülünle yarýþýr, yola gidende
Kalbimi fethetti, endam edende
Derdimi dert ile, yýktýkça öldüm.
Deniz dalgasýydý, siyah saçlarý
Omuz baþlarýna, deðer uçlarý
Sýrtýma yükledi, bütün göçleri
Sevda yollarýnda, aktýkça öldüm.
Dedim; bilir misin, ben neler çektim
Yalansýz duygumu, ruhuma ektim
Halini arz etti, boynumu büktüm
Ýçimde þimþekler, çaktýkça öldüm.
Gizli gamzesinden, sýzan özüyle
Ne kadar candandý, güleç yüzüyle
Satýrlara vurdum, kara yazýyla
Mýsralara kurþun, sýktýkça öldüm.
Necati OCAKCI
01.12.2017
ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.