ZEMHERİYE GÜL MÜ KALIR
Bir sevdayý gönle korsan sitemle
Dökülmedik dil mi kalýr a gönül.
Muhabbetin ateþiyle sar, demle
Çevrilmedik kül mü kalýr a gönül.
Hükümran batakta zilletle onur
Haysiyet hak ile daim korunur
Her damlasý rahmet, her zerresi nur
Açýlmadýk el mi kalýr a gönül.
“Hubbül vatan minel iman”emir net!
Gönüllerde umut, Yesrib’e niyet
Vatanýndan sürgün kaderse þayet
Geçilmedik yol mu kalýr a gönül.
Sensiz cihan mercan olsa teperim
Sensin arkam, sensin kale’m, siperim.
Gözlerini gözlerimle öperim.
Gönüllerde zül mü kalýr a gönül.
Ýki âþýk maðaradan çýkýnca
Sevgilisi muhabbetle bakýnca
Gökte hilâl huzmeleri yakýnca
Aþýlmadýk çöl mü kalýr a gönül.
Baþ kurtulur adýn zikretse diller
Sevdalýysa gözden boþanýr seller
“Gül Yüzlü”de toplanýnca tüm güller
Zemheriye gül mü kalýr a gönül.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zülfikar Yapar Kaleli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.