ne baharýn kaldý ne de yazým yokluðuna alýþmak zor hüzün oldu her bir yaným canýmda can bildiðim caným dediðimsin her þeyden çok deðer verdiðimsin
adadým ömrümü sana koparmaya kýyamadýðým gülümsün varsýn dikenin batsýn elime yokluðun kadar acýtmaz canýmý
bir kez sevdim bin kez öldüm seninle aðlayýp seninle güldüm bir tatlý gülüþüne kalbimi verdim yine de sana yaranamadým
aþýlmaz denen daðlarý aþta gel esen rüzgarlarýn peþine takýl bekliyor bulacaksýn ayrýldýðýmýz yerde elimde solmuþ çiçeklerle
topla tüm cesareti bak yüzüme seni ne kadar özlediðimi göreceksin gözlerimden akan yaþlar özlemimin ifadesidir ayrý geçen günlerin hesabýný nasýl vereceksin
vuslat uzak olmasýn bize yaþanan olumsuzluklarý gömelim hasret denizine tut ellerimi ayýrma gözlerini olmasýn yazýk ölümsüz sevgimize ...
Refik 01 . 11 . 2017 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
-/-keskinsirke-/- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.