Zaman Hüzün mevsimidir Yorgun düþmüþtür gemiler Limana demir atnýþtýr artýk Son seferidir hayatýn Umutlar tükenmiþtir birer birer Söylenecek son þiirdir belki de Ve belkide yaþanacak bir kaç saat kalmýþtýr geriye Tükenmiþsindir artýk Sonbahara benzemiþsindir bir süre Dökmüþsündür yapraklarýný Çürümüþtür bedenin Ve artýk kaldýramýyorsundur baharý Kaybedersin sevdiklerini birer birer Ve sýra sana gelmiþtir sinsice Dönüþü olmayan bir bilet almýþsýn Tek kiþilik Týpký geldiðin gibi gideceksin Yalnýz Yapayalnýz Vedalaþmak zordur Her vedalaþmada bir yanýn kesilir Ve eksik gidersin o meçhul yere Hiç bir zaman tamamlanmadan Ve belki de hiç bir þey yaþamadan Hiç aþýk olmamýþsýndýr belki de Topraðý koklamamýþsýndýr Uçurtma uçurmamýþsýndýr Dedim ya yarým kalmýþsýndýr Saçlarýma karlar yaðdý ey sevgili Kýþý yaþýyorum baharýn ortasýnda Buz kesmiþ bedenimle Gidiyorum Bir daha dönmemek üzere
Servet Kurt
Sosyal Medyada Paylaşın:
Servet KURT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.