Þimdi, Bütün yalnýzlýklarý topladým göðsüme. Acýyý bana sorma hiç ! Bütün þiirlerimi yazdým içine. Küf gibi daðýldým. Sonrasýnda ezildim ayaklarýnýn dibinde. Ben kimseyi Böyle delik deþik sevmedim ki, Gidiþinle çýplak kaldým. Yapraksýz bir aðaç düþün. Üþüyorum, Kuruyorum, Soluyorum, Ýþte öyle...
Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özge Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.