ÇOK GEÇ ARTIK

bülbül figan eder anlar halimi
güller boyun eðer mateme bürünür
zaman durur geçmez saatler
karanlýklar sarar bir örtü gibi
ay bulutlar arkasýna gizlenir
gecenin gizemi örter sýrlarýmý
duymadýn duymak istemedin feryadýmý
ben bende deðilim var mý haberin

ne sevmeyi bildin ne sever göründün
kaderimle býraktýn baþbaþa beni
özledim sabahýn seher vaktini
çýktým zaman yolculuðuna sensiz
biliyorum yolum uzun ve engebeli
gideceðim yerde bulamam seni

aramýza çektin setten bir duvar
yýktýn sevda köprülerini birbir
unutacaðým sana ait her ne varsa
seni hatýrlatan herþey bana ölüm demektir

susma bir þeyler söyle
yok mu söyleyecek sözün
susmak suçu ikrardan gelir
kabullenmektir acý da olsa gerçekleri
silkelen bir gel kendine
iðneyi kendine çuvaldýzý baþkasýna batýr

biliyorum ne söylesem boþ
havada kalacak sözlerim
sen kararýný çoktan vermiþsin
bana kalbimde yor yok demiþsin
tak sepeti koluna çek git yoluna
giderken sakýn bakma arkana
gözlerimde olsa da yaþlar
ben olmayacaðým yanýnda ...




Refik
30 . 11 . 2017
Ýstanbul


Sosyal Medyada Paylaşın: