ben yeşil severdim sen kırmızı....

ben yeþil severdim
sen kýrmýzý...
ben beyaz þeyler düþlerdim
sen siyahlarda gezinirdin...
maviliðe seni haykýrýrdým
sen karaya bakardýn...
bana baktýn sanýrdým...

yaklaþýnca anlardým...
gözlerin uzaktý
ellerin boþlukta
bana dokunmazdýn...

ellerim üþürdü...
yüreðin buz kesmiþ...
ben de yine yangýnlar
alev alev
kendimi yakardým...

bulanýktý yolun devamý
dumanýmda boðulur
kaybolurdum...

kayýplarda seni arardým...
ordaydýn;
bilirdim...
ama görünmezdin....

kaçardýn yine sen...
ben arkanda
býkmazdým...
yorulmazdým...

yýllar geçmiþti...
ýssýz bir ormandaydým...
nisandý galiba
üzerimde kahverengi kum tanecikleri
altýndan kalkamazdým...

gelen sendin
görmüþtüm...
elinde yeþil bir demet
içinde kýrmýzý güller...
üzerime koymuþtun...

ben yeþil severdim
sen kýrmýzý...
Sosyal Medyada Paylaşın: