Kapının ardındaki sesler....

Ýkimizdik birlikte aðlayan o gecede....
Gözyaþlarýný görmüþtüm
Ve ben de dayanamamýþtým....
Artýk son vermeliydin içine akýttýðýn onca þeye...
Elini uzatmalýydýn bana,hem de hiç düþünmeden...
Hýçkýrarak aðlamalýydýn omzumda...
Sýcaklýðýmý hissetmeliydin,güvenmeliydin bana....
Sana belki aydýnlýk günleri vadedemeyecektim...
Sancýlar hep devam edecekti...
Yorgun günler bizi bekleyecekti hiç usanmadan...
Karanlýk gece kaygýlarý bitmeyecekti...
Ama birlikte yeni ýþýklar yakacak
Önümüzü daha iyi görebileceðimiz zamanlar yaratacaktýk...
Bazen sessizlikti önümüzü kapatan
Bazen de kapýnýn ardýnda duyulan belli belirsiz sesler...
Sabretmek miydi bizim yapamadýðýmýz....
Ya da o seslerden korkan ellerinin uzaklýðýmýydý...
Yeþil duygularýmýz koruyamayacak mýydý bizi...
Umutsuzluðunun ortasýnda sýðýnmak zor geldi sana....
Belki de mutlu olmak hayaldi artýk senin için...
Alýþmaksa zor gelecekti huzurlu sessizliðe...
Sen ayný yoluna inatla devam ederken
Ben her defasýnda yoluna çýkmaktan yoruldum....
Çaðrýlarým sadece boþlukta duyuluyor artýk...
Sense çoktan kapýnýn ardýndaki seslere kaptýrdýn kendini....
Sosyal Medyada Paylaşın: