UNUTANLAR DA UNUTULUR

çekerim tespih taneleri gibi
zikir olur ismin dilimde
yaþarým seni sensizliðimde
aklým baþýmdan gider sensiz gecelerimde
bin kere bozsam da tövbemi
unutmam mümkün deðil ki

iþledin tüm hücrelerime
aldýðým her nefeste sen varsýn
soluyorum seni her nefes alýp verdiðimde
yüreðime kazýdým adýný çýkmamacasýna
attýðýn her adýmý kýblem sayarým
gölgen olurum ardýn sýra

yokluðun en büyük cezadýr bana
varlýðýn ödüldür benim için
seni sende yaþamaktýr tek dileðim

atma dipsiz kuyulara çýkamam
koma beni ýþýksýz zindanlarda
yusuf’un çektiklerini yaþatma bana
kurudu bak dilim damaðým
oldum elinde oyuncaðýn

biliyorum
birgün sýkýlýp atacaksýn bir kenara
kullanýlmýþ mendil gibi
suskunluðunun sebebi demek ki buymuþ
aþk senin için bir oyunmuþ
kazdýðýn kuyuya sen de düþeceksin
gözlerimden akan yaþlarýn
söyle hesabýný nasýl vereceksin
kalmaz kimsenin kimsede ahý
etme bulma dünyasý bilmez misin

ecel çaldýðýnda kapýný ansýzýn
etrafýnda timsah gözyaþlarý göreceksin
nasýl helallik isteyecek kýzarmayacak mý yüzün
iki elim iki yakanda olacak
günahlarýn tartýldýðýnda aðýr basacak yükün ...





Refik
27 . 11 . 2017
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: