MUM ACILAR...

Mum acýlar damlýyor yorgun zihnin
Körüklü koridorlarýnda fink atan
Yetim nazarý ayan beyan hem de.

Kul sancýlarýmý efsunluyor devran
Kuytularda kayýp rahle
Mizacýn tefekkürüne ihanet eden iblis benzeri
Nice gösteri
Yine kuru dallarda öylesine bir rehavet;
Kara haznesinde gecenin
Sözüm ona sükûnet
Yine aþk tadýnda bir kýyam,
Ansýzýn sýzan bir gölgeden de alýp
Nasibini derinlerdeki kayýp ferman.

Silecekleri ömrün kýrýk,
Taammüden köle bellediðim
Kayýp zincirlere de yeni halkalar eklediðim;
Ne yani hepsi mi yalan?
Hep mi yakamozlarda saklý deli yüreðin
Kýrçýl yontusu
Bir de körebe þiirlerde
Lal olmuþ hangi kelam ise
Bin bir gece masallarýna ekli bir cinnetten
Nasiplenip de
Yoldan çýkmýþ kör bir kadýn
Ýçinin aryalarýnda yetim çocuklarý
Yine adýný bilmediði babalarýndan miras;
Belki de geçmiþin þansýz tortusunda
Koca bir hezeyan.

Yandýk yanalý, demeyi maharet bilen kim ise
Ve kim ise kel baþa þimþir tarak
Haydi, ucundan tut da yak yüreðin eskizini
Hem fena mý olur;
Kaybolur yeni yetme bir hayal daha
Doyamadýðým mamalarýnda
Cahil i mgelerin
Tozu dumana katan cahil tayfasý
Sözüm ona gün yüzü görmemiþ
Bunca kadýn ve adam
Yine de derli toplu ölümler
Sýradan ya da yoldan çýkanlarýn
Bam teline basan feryadý körüklü düþlerin.

Yetilerinde nasýl ki nazar
Aþký nasýl ki ehemmiyetli bir çarmýha gerip
Ve nasýl ki ahkâm kesip bunca
Naþý yok sayan gözü boyalý mayýn tarlasý
Erbabý yürekten,
Aþký közünden,
Dünü bilinmezden çalýp çýkaran.

Hoyrat rüzgârlarda aklandýk madem,
Neyin derdi bunca kin, sitem?
Demekten gayri
Ve düþmeden gözden ne yalan ne yaþ
Ne de sevdiceðim filan adam ve haným
Yine kozamda aþka gýybet yapanlara;
Yine surumda ömrün nöbete durduðu
Yine mimarý hüznün
En olmadýk acýyý da basýp birer ikiþer
Korlarýn hicvinde
Sandýk sandýk hezeyan;
Gömülü ihanetlerin de düþerken diline
Hece hece.

Sandýk sarmaladýk;
Gördük, kaçtýk ve yuvarladýk dünü de ömrü zaten
Kýl payý kaçýrdýk mutluluðu
Deme þansý bile mihrabýn ayak izi;
Dolaþýp da döndüðümüz yine mi kürkçü dükkâný?

Karman çorman nice ferman
Nicesi boyutsuzluðun esiri
Nadir bir surede yüreðin her daim saklý huzuru
Dönmeden gün geceye
Görmeden kalp gözü acýyý ve elemi,
Kaçmalý buralardan:
Ha aþkýn diðer ismi
Ha Huda’nýn bitimsiz gücü
Ve güzden güze deðil de
Günden güne semirdikçe o ilahi ve baþýna buyruk sancý
Elbet dönecek yüzümüz nurun telaþýnda
Kaybolmayý marifet bildik madem
Yeni güne de ömre de Eyvallah.

Yine kazýlý dilekler bir bir dilek aðacýna
Yüreðin çeperindeki o gölgeyi de savururken
Gök kubbenin en tepesine.

Sosyal Medyada Paylaşın: