tükenmez bir þiirsin
vakitli-vakitsiz dilime dolanan
sensizliðin acýsý içimde depreþirken
seni bir sigara molasýnda
içime çektiðim son nefese benzetiyorum
yaðmurla düþen her damlada
pencereme vuran kar tanelerinde
buðu tutan camlara
suretini çiziyorum
gözlerin hep buðulu
sýnýrlarýn ihlali gibidir bizim sevgimiz
dur çekilen
patika patika yol olan
kimi zaman bir çalýnýn merhametine sýðýnan
gülüþlerine hapsolmuþ
bir serçe ürkekliðinde
titrek ve sinmiþ.
sýðdýramýyorum üç-beþ kelimeye
yaný-baþýmdayken,
boynu bükük bir sensizlik
giderken bu þehirden
çocuksu bir bakýþ býraktýn ardýnda
iç isyana býraktým kendimi o zaman
ha unutmadan;
dün gece rüyama misafirdin
kalbimin baþköþesinde
þiir okuduk her zamanki gibi
utangaç bir edayla
sen bana gülüms(d)edin
ben sana bir gül verdim
ama bu sefer aðlamadýk
sonra baþým önümde,
sensizliðin aðýrlýðýndan söz ettim
yokluðunun verdiði acýdan
bakmaya korkuyordum
bakýþlarýnýn enginliðinde kaybolmaktan
ve sen dokunurken tenime
nefesin okþarken yüzümü
göz göze geldim,
içimde büyüttüðüm umutla.
o anda kavuþmanýn ayinine,
secdeye kapandým
kutsamak istercesine bu vuslatý...
26 Aralýk 2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.