MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

GÖNÜL PAZARIM
ASIKLUZUMSUZ

GÖNÜL PAZARIM



BEÞLÝ ÇEÞNÝSÝ-(-6-)
GÖNÜL PAZARIM

Sessizlik çöküpte, akþam olunca
Depreþir bir anda, þu gönül ZÂR’ým
Hele bir de canan, akla gelince
*** Görsen ne aðýtlar, özlem yazarým
*** Bu yüzden suskundur, gönül pazarým

Ana kafiye……ZÂR….Türeyenler…..Ya(zar)….Pa(zar)

Haykýrýr dudaðým ben sevdim deyi
Gönülde söner mi, köz ile NÂR’ým
Kendi ellerinle, sunsan badeyi
*** Bir ömür içsem de, ancak kanarým
*** Aþkýyla cananýn, her gün yanarým

Ana kafiye…NÂR….Türeyenler…..Ka(nar)….Ya(nar)

Sanki yükseklerde, mah dile gelir
En güzel besteyi, çalarken TAR’ým
Göçmen kuþun seyri, ne güzel olur
*** Dizilmiþ geçiyor, turna katarým
*** Hüzünler üretir, çile satarým

Ana kafiye: TAR…..Türeyenler……Ka(tar)….Sa(tar)

Hayvan iple, insan sözle baðlanýr
Sevdamdýr elbette, namusum AR’ým
Gönül sevdi ise, öyle eðlenir
*** Güzelim bu aþkta, sen varsan varým
*** Seninle mutluluk, bu olur kârým

Ana kafiye: AR….Türeyenler…………V(ar)….….K(âr)

Ýpi çekmek için, celladým hazýr
Gönül meydanýna, kuruldu DÂR’ým
Sevda dinlemiyor, bey, paþa, vezir
*** Yýkýldý virandýr, yürek cidarým
*** Oysa ben bu aþka, ömür adarým

Ana kafiye: DÂR…..Türeyenler…….Ci(dar)……A(dar)

Coþtu deli gönül, daha ne olsun
Vursun davullarým, oynansýn BAR’ým
Halk iþtirak etsin, meydanlar dolsun
*** Kýna yakmýþ ele, nazlý kibarým
*** Yükselsin Dünya’da þu itibarým

Ana Kafiye: BAR…..Türeyenler…….Ki(bar)…..Ýti(bar)

Bakmayýn siz böyle, göründüðüme
Ben gönle sultaným, ne kral, ÇAR’ým
Þahit canan yasa, büründüðüme
*** Bir garip kiþiyim, hem de naçarým
*** Lüzumsuzca karda çiçek açarým

Ana Kafiye: ÇAR……Türeyenler…….Na(çar)…..Ka(çar)

Sadýk DAÐDEVÝREN
Aþýk Lüzumsuz

ETEK YAZILARI

ZÂR: Ýnce perde veya örtü. 2. anat. Ýnce ve yumuþak yaprak biçimindeki organlar veya organ bölümleri, çeper. 3. bit. b. Birbirine sýmsýký yapýþýk hücre veya moleküllerden oluþan ve bitkilerin çeþitli bölümlerini bir kýn gibi saran ince tabaka, cidar, çeper: Çekirdek zarý. Hücre zarý.
NAR: Ateþ
MAH: Ay
TAR: Doðu andolu ve Azerbaycanda kullanýlan, saza benzeyen bir çalgý
DÂR: Dar aðacý, Ýdam sehbasý. Üç aðacýn birleþtirilerek, arasýna insan boðazýna geçirilecek olan urgan bulunan alet
CÝDAR : Duvar, zar
BAR: (I) a. Anadolu’nun doðu ve kuzey bölgesinde, en çok Artvin ve Erzurum yörelerinde el ele tutuþularak oynanan, aðýr ritimli bir halk oyunu: “Bahçesi var, baðý var, ayvasý var, narý var / Atamýzdan yâdigâr bizde ata barý var-Halk türküsü.
ÇAR: Rus imparatorlarýna ve Bulgar krallarýna verilen unvan.2-Çarþaf, siyah üstlük.


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.