AŞKIN DESTANI

Yârim güle benzer, alev deryasý olmuþ gonca dudaðý
Her gün rüyamda görüyorum onu,
Doyamýyorum.
Yaðmur damlasý gibi aþkýný tutmak istiyorum avuçlarýmda
Gökyüzünden kayan yýldýz gibi akýp gidiyor
Durduramýyorum.
On dört þubat sevgililer gününde
Bir tek kýrmýzý gül vermek istiyorum
Aldýramýyorum.
On yedilik sevgilim, sürme gözlerin bakmaz oldu bana
Ne tez býktýn caným benden,
Anlayamýyorum.
Perdelerin akþam sabah kapalý
Hüzün çökmüþ üstüme, gönlüm yaralý, kalbim kanýyor
Sardýramýyorum.
Karakaþýný, kara gözünü, çapkýnca göz süzüþünü
Yanaðýndaki gamzenin duruþunu
Unutamýyorum.
Gökyüzü solgun, evren dertli
Yoksa dünyanýn sonu mu geldi?
Bilemiyorum.
Toprak çatlamýþ, ova ýssýz, tarlalar susuz
Yeþil doða yok olmuþ, daðlar ormansýz.
Dünyanýn güzelliði bitmiþ, kaybolmuþ.
Mutluluk sevenlere haram olmuþ.
Kabullenemiyorum.
Sevgilim yüzün apak
Al yanaklarýn solmuþ.
Kalbin buz kesmiþ, kaskatý donmuþ.
Senin bakýþlarýn sabitleþmiþ, benim ise gözlerimin feri sönmüþ
Göremiyorum.

Biliyor musun?
Oldum ben âþýk, maþuk için düþtüm çöllere
Kara sevdamýn ilacý ise vuslat, bunu iyi belle.
Sense beni benden aldýn
Ummana savurdun.
Mutluluk bizden uzak þimdi,
Sevdiðim neden yalnýz býraktýn
Bu fani dünyada beni kimsesizliðe mahkûm ettin.
Artýk bende istemiyorum,
Bakmayacaðým senin yüzüne.
Çünkü;
O güleç yüz gitmiþ, yýlan kabuðu gibi soyulmuþ
Býrakmýþ yerini yenisine.
O tebessüm, o gözler
Baykuþlarýn duraðý, kör þeytanýn topal bacaðý
Felaket habercisi olmuþlar sanki.

Yaban çiçeðim, mor sümbülüm
Sevdiðim,
Eski halini geri alamaz mýsýn, ?
Ne olur bir dene.
Olmaz mý?

Artýk anlasana…
Muhtacým gülüþüne
Kaçamak bakýþlarýna
Sevgi dolu cývýl cývýl utangaç haline
Muhtacým kýr çiçeðim, muhtacým sana.
Ruhunda fýrtýnalar kopan bu mecnunu
Bir bardak su, bir parça ekmek
Çöl ortasýndaki vahada sevgilisi için el açmýþ miskine çevirdin.
Þen þakrak halin nerede, benli güzel
Hani nerede o gözlerindeki kývýlcým
Ne oldu onlara?
Ne oldu sana?
Ne dediler?
Hakkýmda ne konuþtular, ne söylediler sana?
‘ Seninle gönlünü eðlendiriyor
Bir oyuncakla oynar gibi oynuyor,
Küçüksün, körpesin, toysun
Seni kullanýp bir gün atacak mý ’ dediler?
Yoksa ‘ elâ gözlü bu sarýþýn oðlan
Sana hayatta ne verebilir
Altýna spor araba, sýrtýna samur kürk,
Koluna kývrým kývrým burma bilezikler mi, alýr ’ dediler.
Sende inandýn bunlara deðil mi?
Zemherideki kuru ayaz
Karakýþ soðuðu gibisin þimdi.
Demin balkonunun altýndan geçtim
Gözlüklü kýz arkadaþýnla oturduðun masan boþ
Perdelerin sýmsýký kapalý, ýþýktan mý korkuyorsun?
Yoksa;
Gökyüzünden süzülen bir atmacanýn seni kapmasýndan
Sarp kayalarda ki ýssýz yuvasýna götürmesinden mi?
Son günlerde
Dýþ dünyaya kapamýþsýn kapýný aþkým
Odanda izdivaca çekilmiþ, ruhunla baþbaþasýn her hal,
Sokakta karþýlaþýnca görmemezlikten geliyor
Baþýný öne eðiyorsun.
Ya da;
Eteklerini hýzlý hýzlý savurtarak benden uzaklaþýyorsun.
Neden tüm bunlar?
Ne oldu sana, busesi benli güzelim,
Sürme gözlüm, lüle lüle siyah saçlým.
Deðiþtin…
Seninle birlikte tabiatta deðiþti
Söylenen þarkýlarýn bestesinde
Okunan þiirlerin güftesinde yoksun artýk
Ruhsuzlaþtýn…
Soðudun bir ölü gibi, mezar taþý oldun bana karþý.
Benimse hislerim boðazýmda düðümlendi
Sevgimi anlatamadým.

Akbenizlim,
Nisan yaðmuru gibi geçti bu aþk,
Bu sevda,
Bu kýsacýk macera öyle mi?

Garip gönlüm dinle beni
Bu yara derinleþmeden, sevdanýn kâbusu çökmeden
Unutmalýyým onu,
Býrakmalýyým.
Herkes gibi gülmeli, eðlenmeli
Kendi hayatýmý yaþamalýyým.

Bak, bu sene bende senin gibi bitiriyorum liseyi
Belki Üniversiteye girerim, belki bir fabrikada çalýþýrým.
Ýnan…
Emin ol,
Sensizliðe dayanamam
Giderim buralardan,
Bu þehirden.
Hem de dönüp ardýma bakmadan.
Ne iþim var artýk bu yerlerde
Ne iþim var sensiz buralarda.
Biliyorum…
Artýk istemezsin beni
Cadaloz ablan,
Çilli bacýn da istemez.
‘ Bu sevdadan hayýr gelmez diyorlar, içini kurt gibi kemiriyorlar’ deðil mi?
‘ Bu oðlandan uzaklaþ, ayrýl ’
Hissediyorum bunu,
Çünkü evinizin önünden geçerken her ikisi de hindi gibi kabarýyorlar
Benden uzaklaþmaný, kopmaný saðlýyorlar.
Siyah gözlerinin gözbebeklerine konuþuyorlar
‘ Daha yakýþýklýsýna, daha zenginine bak ’ diyorlar
Sana lüks hayat yaþatacak birisine öyle mi?

Haksýzda sayýlmazlar,
Gerdanlýðý mavi boncukla süslü sevdiðim
Lüks hayat seninde hakkýn
Lâkin…
Þaþaalý yaþam içinde belki mutlu olursun, belki olamazsýn
Benim elimden bir þey gelmez,
Bu senin kendi tercihin.

Kuðu boðazlým, akbenizlim, kara gözlüm,
Bana gelsen ölür müydün acýndan?
Gözlerini leþ kargalarý mý oyardý?
Verem mi yoksa kanser mi olurdun?
Ýnce belli kýz…
Ceylan yavrusu gibi toysun
Ruhun hâlâ çocuksu
Bülbülün ah çekip figan ettiði taze bir tomurcuksun
Sen hep gül bu dünyada, benim yasým bana yeter.
Eðer bir gün çöreklenirse baþýna bir belâ
Acý, ýzdýrap içinde kývranýrsan arasýra
Belki beni hatýrlarsýn o zaman.
‘ Beni de seven biri vardý ’ dersin
‘ Düþürmezdi bu hallere,
Göðsünü kalkan, týrnaðýný kýlýç yapar
Bir yâr, bir âþýk, bir karasevdalý olur
Titrerdi üzerime
Korurdu beni ’ dersin.
Böylece
Mazi olmuþ eski günleri anarsýn.
Bedduam yok güzelim sana,
Ýstemem de;
Týrnaðýna taþ deðmesin
Ak benzin solmasýn, gözlerine yaþ dolmasýn
Olmaz mý?

Baþýndan beri biliyordum böyle olacaðýný
Bir fakir köylü oðlanla
Zengin þehirli kýzýn aþký mý?
Kültürler farklý diyecekler,
Beni senden soðutacaklardý.
Pencerelerinin perdelerini indirtecekler,
Mahmur gözlerini baktýrmayacaklardý.
Saf, körpe beynini yýkayacaklar,
Beni sana unutturacaklardý
Bunu da baþardýlar.
Akasyalar kokan akþamýn kýzýllýðýnda
Sarmaþýklarla kaplý pencerende
Seni göremez oldum,
Kalbim dayanýyor artýk buna.
Sana sesleniyorum güzel kýz
Vur, kýr, isyan et kaderine
Sakýn bakýþlarýný esirgeme benden.

Ýþte gidiyorum daðlarýna kar yaðmayan bu þehirden
Terk ediyorum buralarý.
Mevlam yaþmýþsa bana seni
Kimse ayýramaz bizi.
Yazmamýþsa
Zaten unutturdular sana beni
Bana da artýk tek bir þey düþüyor
Sevdaný kalbime gömmek, seni unutmak.

Benim gibi sevdalý dostlar,
Yoruldum,
Artýk yeter.
Bu âþk destaný
Burada biter.

SÖZÜN ÖZÜ : Sözle iyilik güven yaratýr; düþünce ile iyilik derinlik yaratýr, vermek ile iyilik sevgi yaratýr. ( lao-tzu )
Sosyal Medyada Paylaşın: