Ustam
Ellerimden öyle tutmuþ ki hüzün,
Üç öðün ateþe banýyor ustam.
Her çizgisi efkâr kesiði yüzün,
Ýçime içime kanýyor ustam.
Dikenim yýlda bir güle bürünen.
Al giymiþ kederim sürur görünen.
Bir düþün peþinde benim sürünen,
El âlem mesudum sanýyor ustam.
Kamu zahirine bakar, devirde…
Bilsinler ruhumu bir kez evir de.
Bir hasret, bir gurbet, naçarlýk bir de
Daima solumda yanýyor ustam.
Sanma ki isyandýr; arz- ý halim bu.
Neyleyim benim de tek melalim bu.
Bak iþte yüreðim, bak cemalim bu.
Kim kimin özünü tanýyor ustam?
Fýrtýna saçýmda sussam ne yazar.
Tebessüm eylesem feryadým sýzar.
Elhamdülillah ki deðilim bizar;
Dil bu, ahvalini anýyor ustam.
Zamanda hükmü ne senenin, ayýn?
Az ya da çok elbet geliyor payýn.
Þadan meclisinde beni de sayýn,
Ne de olsa dünya dönüyor ustam.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.