Daha fazla tiyatro yok Saklý sevincin vuruþunu koruyan Güzel ve oyun
Duygusal olanla Akýlsal olanýn harmonisi Vur ayaðýný yere Sýzsýn damardan Gitsin annemin köyüne
Annem Adalet Ömer in büyük kýzý Ben Türkü nün anasý Hiç olmaya giden Artýk tiyatro yok annem
Kafamýn içindeki cennet-cehennem Öz suyunu dünyaya tükürürken Tam burada Bekleyemem Sonra ne derim, hüzünlü kahramaným Kafka ya Hem ,yazgý kime söz vermiþ ki… Tiyatro yok Yok tiyatro annem
Mayasý dostluk olanýn Gözlerinde önemsendim Korkum yok Ne ben yarýmým Ne de aykýrý þiirlerim Sadece Evet sadece Hatalarýmla kucaklaþmaya Ve Mayýs yýlgýnlýðýma isim vermeye geldim Ona uymazlýk adýný Ona geçmiþ ismini verdim Dostum bunu uzaklara götür Kimsenin bulmasýna izin verme Ben yine Ben bile bulamayayým Tiyatro yok annem
Ýnsan biraz daha iyi olmalý ürettikleriyle Aydýnlanmalý Tolstoy un dediði gibi
Düþündüm ,uyguladým Uyguladým ,yaþadým Daha fazla tiyatro yok annem
Hepimizden daha büyük olanýn parçasýyýz Sen Þahesersin Ben Hiç kimseyim.
Sevilay Karaman—11/5/2008 Sosyal Medyada Paylaşın:
sevil-ay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.