ZAMANSIZ
ZAMANSIZ
Tatdýk ölümü, ölümsüzlüðün Kollarýnda,
Bir fatiha okuduk ömre,hicran yollarýnda.
Demlendik bir çay misali,yokluðun daðlarýn da,
Esir düþtük zamansýz hüznün zindanlarýn da.
Makbere dokunduk kirli ellerimizle,
Romanlar yazdýk rüzðâra küllerimizle.
Bir rüyâ gibi yaþadýk bedenlerimiz de,
Savrulduk zamansýz hercai denizinde.
Saatleri yýllara esir eyledik,
Rýzasýz goncaya ümit baðladýk.
Devrilen çýnara çaresiz aðladýk,
Yýkýldýk zamansýz depremin ölçeðinde.
Deðmedi elimize ,haramdan hep kaçtýk,
Nice sancýlara kefenler biçtik.
Mevlâ’ nýn aþkýna Leyla’ dan geçtik
Boðulduk zamansýz hicran denizin de.
ZEHRA YÜCEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.