Kadim Yalnızlığım

Uzaklara sesim duyulmaz olurken
Yanýbaþýmdan gitmezdi yalnýzlýðým
Dört duvardan izlerken pusardý
Cevap bile vermezken
Sadece susardý benimle
Sanki deva olurmuþ gibi



Tüm kasvetiyle kaplarken gecenin gamý
Buðulu camýmda dururdu öylece
Ellerim varamazdý silmeye
Yüreðimde iççekiþen soluðum olduðu için
Sadýktý biliyordum, gitmeyecekti nefes aldýkça
Son anýma kadar yanýmdan



Yorganým olurdu çoðu zaman üþütmezdi
Sýmsýký sarýyorken
Tesellim olduðunu biliyordu
Hummalý gecelerime dosttu
Konuþmasa da hissettiriyordu
Dilimde hem suskunluk, hem çýðlýðýmdý yalnýzlýðým



Vazgeçemezdim ondan çocukluðumdu
Kuytu köþelerimde hep yanýmda iken
Cesaretimdi belki de, doðru bildiðim
Tutunduðum dal yapmýþtým kendime
Kýrýlmasýndan korktuðum
Vuslatýmla gelen mihmanýmdý yalnýzlýðým



Çýrpýnýrken yüreðim kuþlar gibi
Kafesimin baþýndaydý
Tutmasa da ellerimi
Avuturdu iki damla yaþ olup
Çünkü ondan baþka kimse anlayamazdý
Süzülürdü yanaðýmdan yalnýzlýðým



Manalý þarkýlar dinlerdik onunla
Hayaller kurdururdu gözlerime
Þiirlerime ilham olmayý da severdi
Sitemlerimi yüklendikçe rahatlardým
Okuyan diller anlardý da hep susardý
En deðerli parçamdý, kadim yalnýzlýðým



Nesrin Önem
Tekirdað

Sosyal Medyada Paylaşın: