Kýþ geldi, çatý oluðundan sarktý nefretim; günlerce erimedi. Öyle ki altýndan kim geçse baþýna düþecekti. Kapý aralýðýndan giren soðuk bunun yanýnda hiçbir þeydi. Buzlu merdivenlerden çýkmak gibiydi bir yanda seni sevmek, en ufak bir dikkatsizliðimde düþecektim biliyordum. Bir yanda nefretim, diðer yanda sevgim... Her defasýnda hemzemin geçitte kalýyordu korkularým... Ya yürüyecektim ya da ölecektim. Ya da arabamý býrakýp terkedecektim raylarý son anda. Kararsýzlýðým nisan yaðmurlarý gibiydi. Bir anda yaðýyordu, sonra bir bakmýþsýn günlük güneþlik. Zaten içimde tam anlamýyla dünyayý taþýyordum. Hem kuzey tarafým hem de güneyimle besleniyordum. Ama ne olursa olsun, içimdeki sevgi ve nefrete raðmen kimseyi fýrlatmýyordum uzaya. Kalbimin yer çekimine takýlýyorlardý. Sadece dediðim gibi arada düþecekti birilerinin baþýna nefretim. E o kadar olacaktý. Öylesine hýzlý dönüyordu ki kendi baþým bile eve sarhoþ dönen amcayý andýrýyordu. Bu defa kararlýydým ama, yürüyecektim... sonra yine gözlerim demir raylarda... O zaman ne olmalýydý? Ne yapýlmalýydý? Durdursun artýk biri þu treni! Ya ben onu ezecektim ya o beni. Çok tanýdýktý raylar gidemiyordum.Ekvatorda kalan hislerim geliyordu belki üstüme.. Farklý topraktan yaratýlmýþ insanlar gözümün önünde, farklý iklimlerin meraký yüreðimde! E zaten korkularýmla da kalmýþým yüzyüze. Ya gidecektim ya da bitecek. Fakat gözbebeklerim hala ayný yerde .Takýlý kaldý esaretinde...
Bir Elif Miktarý 🍃
Sosyal Medyada Paylaşın:
bir_eliff_miktari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.