Kaç kürek kazdýn yüreðime baba...? Kaç metre yaptýn içime mezarýný? Bu nasýl törendir yýllardýr bitmek bilmedi? Sonu gelmeyen cenaze namazlarý, imam efendinin hakkýnýz helal midir sorularý? Ve... benim gözyaþlarým mý ýslak tuttu topraðýný? Fakat hiç yeþertmedi mezarýný deðil mi? Ne derin kazmýþsýn baba böyle, sýzým sýzým yollarý; dört harften ibaret deðil miydin? Nedir bu ölümüz iyidir hâlleri? Bir babanýn pençesinde gider mi bu ömrümün yýllarý? Söner mi hergün kor attýðýn baðrý, aðrýlý yaný? Ya kimsesizliðim baba? Hiç düþünmedin mi onu? Hiç korkmadýn mý eller kýyarsa diye, sonumu? Hiç sevmedin mi baba? Hiç bilmedin mi umudumu? ’’Baba’’ demiþken, ne de yabancý! Dinle. .. Hiç hissetmedin mi ilk göz aðrýný, kýzýný? Baba... Cümlemden taþan baba, çocukluðumda solan baba; dillerimi kesik kesik yaran baba...Daha beþ yaþýnda gözlerimden kayan baba... Hiç duymadýn mý sesimi... Nefesimi?
Bir Elif Miktarý 🍃 Sosyal Medyada Paylaşın:
bir_eliff_miktari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.