Oturup bir pınar başında seni özler bir çocuk

Ne zaman seni düþünsem
bir bahar yeþerir tenimde
bir gelincik ürperir
kelebekler uçar mavilere
pýnarlara ceylanlar iner
bir dað yamacýnda oturup yolunu gözler bir çocuk

Ne zaman seni düþünsem
bahar gelir daðlara
topraga sevdalý çiçekler gibi
yaylalar renk renk çiçek açar
gönül bahçemde papatya olup
gülümsersin dünyaya
doðarsýn sabahýma güneþler gibi
bir pýnar baþýnda oturup seni özler bir çocuk

Ne zaman seni özlesem
gökyüzünde bir melek süzülür
kuþlar þarký söyler dünyaya
umut ve sevgi daðlarý
nehirler, okyanuslar dostluða akar
kervanlar dizilir yollara
obalar alýp gider baþýný
oturup iki dað arasýnda hayalini izler bir çocuk

Ne zaman seni özlesem
yüreðimin içinde bir ateþ yanar
bir damla süzülür yanaklarýmdan
bir kuþ gelip konar omuzlarýma
sen o çeþme baþýnda bir türkü olur,
ben pýnar olur akarým nehirlere, derelere
daðlara anlatýrým seni, kuþlara, , yaðmurlara
oturup bir yol baþýnda bulutlara hayalini çizer bir çocuk