Ruhum İki Parça
Ruhum Ýki Parça, Yüreðim Paramparça
Caným,
Caným deyiþin çaðlandý kulaklarýmda,
Mazinin sükûtu dilimi, damaðýmý kuruttu.
Býçaklandým körelmiþ yokluðunla,
Delirsem hiçbir duvar kabul etmez sesimi.
Sen, Ayý sarhoþ edip,
Þekilden, þekle giydiren gecenin efkârý gibi
Beni halden hale koyuyorsun
Bir umudum olmasaydý belki
Çoktan düþecektim toprak dibine
Bir yelken bile olamadýk þu koca deryada
Baþaramadýk dimdik durmayý
Sebep sen veya bendim
Bir yanýmýz ayrýlýða açýktý
Bilerek üþüdük, ellerimiz ayrýydý
Ve artýk aþka yasaklanacaðýz,
Ne sen sevebilecek birisini bulabileceksin
Nede ben bulabilirim.Sayýklayacak kalbimiz,
zikredecek her atýþta isimlerimizi.
Þimdi baþýmý göðsüne dayamak varken,
Ben Taþlara vuruyorum
Duyuyor musun suskunluðumun acýsýný
Ruhum Ýki parça, yüreðim paramparça
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.