Anýlar canlandý, yine gözümde Nevâ makamýnýn, güftesi gibi Þarkýlar raksetti, dilde, sözümde Bir þeyda bülbülün bestesi gibi
Seni düþledim Yine bu akþam sevgili Unuttunmu Bir Hazan mevsiminde Tanýmýþtým seni Üzerinde mavi bir kazak Kahverengi bir mont vardý Gördüðüm Uzun siyah saçlarýn Bir cavlandý özgür Oltuya benzeyen O gülen Kömür karasý gözlerin Nasýlda bakýyordu sevdim diyerek Biliyor musun sevgili Bir tatlý huzur Kalamýþta deðil Senin bakýþlarýndaydý inan
Sevgili sen bana, bahar yaz idin Aþkýmý anlatan, dertli saz idin Sevdaný gönlüme, gelip kazýdýn Bir hattat, bir nakkaþ, ustasý gibi
Seni düþledim Yine bu akþam sevgili Gam vurur, gamze deler Gamze vurur, gam zedeler Bir feryad-ý figandýr Sesiz çýðlýðým “Maziden kalan her iz, beni içten yaralar Elem dolu gönlümden, gitmiyor hatýralar” Selehattin Ýnal’ýn Bu Kürdili hicâzkâr þarkýsýnda Ne “gözlerin doðuyor gecelerime” Ne de “Ah bu þarkýlarýn gözü kör olsun” Diyorum Bir resim sýyrýlýyor Albümün ortasýndan Bir buruk tebessüm kaplýyor Yanaklarýmý O an bir film þeridi gibi geçiyor Gözlerimin önüden Mest oluyorum
Ne halde, nasýlým, sen bilmesende Benli hülyalara, hiç dalmasan da Sevda mevsiminde, yâr gelmesende Bu yürek sevdanýn, hastasý gibi
Seni düþledim Yine bu akþam sevgili Duygularýmda deðiþmeyen sen Hayallerimde umut ýþýðý Seven yüreðimde Hiç tükenmeyen sabrým ve aþkým Hani Þemsiyesiz yakalanmýþtýk ya Yaðmura Nasýl da üþümüþtük Ýliklerimize kadar Titrerken sarýmýþtýk ya hani Dün gibi Hatýrlýyorum hani Þimdilerde sevgili Islanmadan da üþüyorum aslýnda Bir þiirimde demiþtim ya “Saraným yok üþüyorum Tutaným yok düþüyorum”” sevgili diye Sen tutamazken elimden Aslýnda çok üþüyorum sevgili
Lüzumsuz yâd ettin, bak yana yana Özlem þerbetini, iç kana kana Senden kalan gülüm, her aný bana Ýnan doðum günü, pastasý gibi
Nasýl sevmez yürek,Tunay’i, Nil’i Seni düþledim Ben bu akþam sevgili
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.