Gidiyorken son bahar, kýþa mendil salladým Kar ne zaman düþecek, sabýrla bekliyorum Yanar gönlüm de bu hâr, yâre selam yolladým Aþk gönülden taþacak, postayý yokluyorum
Dalda yaprak kalmadý, bahçede açan bir gül Bekledim de gelmedin, araya koydum virgül Sen de bir gülsün amma, koku salamaz her gül Özlemler de koþacak, lütfedip ekliyorum
Seven gönül bir ise, mutlu olmasýn niye Aþk denilen bu duydu, bize Hâk’tan hediye Kem gözler hiç görmesin, nazar deðmesin diye Bunda ne var þaþacak, sevdamý saklýyorum
Ne bilir ki sevmeyen, sevdayý heves sanýr Bir süre gönül eyler, sonunda hep aldanýr Yürekten sevdim derse, o aþk engel mi tanýr Sevda daðlar aþacak, gönlümü aklýyorum
Serenâta baþlamýþ, küçük bir kuþ, þu dalda Tipi, boran savrulur, aþka giden bu yolda N’olur beni sevindir, bana bir canan olda Deli gönül piþecek, ben hüznü kaklýyorum
Kar kapladý daðlarý, daha geçit verirmi Çýða dönüþen o kar, yüreklerde erirmi Seven deli gönüle, vaz geç desen olurmu Pofpoflanýp, þiþecek, hadefi okluyorum
Ben kýþlarý severim, bilmem baþkasý ne der Üç ay çok çabuk geçer, ilkbahara terk eder Lüzumsuz’um hiç kimse, olmamalý derbeder Geçmiþi hep deþecek, duyguyu þokluyorum
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.