LANETLİ ŞİİR...
Görme özürlü olmayý dilediðim ilk oluyor:
Ýlkimde sakladýklarým,
Ýliklediðim güncelleþmiþ yaralarým.
Ýlkimde tutuklu kaldýðým
Bir de kýblemde
Tanrý tarafýndan unutulduðum.
Gök kubbede asýlý kalmayý dilediðim
Ýlk deðil oysa.
Bir babam öldüðünde
Görmüþtüm rahmetini fýtratýn
Bir de annem kollarýmda
Can çekiþirken
Ölmeyi dilemiþtim
Hem de ondan önce.
Ýlk þiirimdi yüreðimi kundakladýðým;
Bir ay dede vardý masalýmda
Bir de tombik elleri
O yedi yaþýndaki saf kýzýn.
Utandýðým ise saklý hala dünümde
Kimselere okumadýðým
Ve yýrttýðým ilk þiirim.
Ýlk aþka ramak kala
Adýný bile bilmediðim
Belli ki avutmuþtum kendimi kendimce
Kanýksadýðým deðil ama
Lades dediðim peri masalým.
Ýlkin de ilkiyim iþin aslý
Son demeyi umut edip
Hala baþa döndüðüm;
Çarþý pazarý lav edip
Kendi cennetimi yarattýðým
Þu lal þiirlerimde
Gazap yüklü zulmün de mimarý
Olsa keþke dediðim
Söylemeyi bilmediðim yalanlarým.
Þerri bile hayra yorduðum
Yorgunluðumu mimleyip
Gönül gözüme direndiðim her gün
Ve her yeni sahne.
Baþrolde hüznümü sabitleyip
Mutluluk dilediðim
Arka perdede
Çemkiren hayatýn da
Attýðý son çelme.
Ýkindimde bile akþamý buyur ettiðim;
Gölgemde hayatýn zuhur ettiði
Bir yanýlsama mý yoksa
Þerh düþtüðüm geceye,
Þekli þemaili olmayan bir hale biçiminde
Kaykýldýðým eksende,
Kandýðým döngüde
Karman çorman aklýmýn
Takýlý iplerinde
Yine içime buyur ettiðim
Nice çocuðun da
Sönük neþesi aklým sýra
Ki;
Çoðu çocuktan daha çocuk
Bir özür bileyip de
Bilmediðime saygýda kusuru eksik etmeden
Bir de yeni yetme bir sevdayý
Ellerimle öldürmeden
Gerisin geri kaçtýðým.
Ýlklerin indindeyim aklým sýra
Aklýn imlerinde kayýp üç beþ nota
Kadar da girizgâhýnda ömrün
Bir þiir dilediðim
Esin perimden bana sunulan
Bir aþkýn da mimarý iken
Yazmaya dair
Belki de öfkesine beþerin yenik düþtüðüm her þiir:
Yine derdim tasam da hep kendimle
Bu yüzden avuttuðum gönlün
Tek tesellisi saklý
Aklý evvel þiirlerimde.
Þiirden öte bir yol varsa
Beri gelsin de söylesin
Adýný bilmediðim sair insan
Ve sayýsýz lehçe
Asla da dokunmadan içimdeki yaraya
Yanýk kelamýn varsa yoksa
Tüm gayesi
Yine mutluluða denk
Þu üç beþ dizede
Aklým sýra
Kendimi avuttuðum
Belki de günahlarýmý büyüttüðüm
Sözüm ona sayýsýz i mgede
Bir parantez açýp
Kargacýk burgacýk hüznün suretine
Bürünmeyi meþk edindiðim,
Sevdiðim kadar sevilmek de deðil
Artýk tek derdim
Hele ki küpeþtesinde þiirin
Az sonra ikram edilecek zehrin
Tek içiciyim
Kendimden kaçtýðým deðil de
Ýblise yakalandýðým
Bunca lanetli þiirde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.