En dibinde yaþýyorum yalnýzlýðýmý
Korkuyorum kimsesizliðimden
Konuþmayý özledim sessizliðimde
Kapanmaz yaralarým acý veriyor
Bir ilaç varmý çaresizliðime
Yaþ(l)anmýþ yorgun yýllarýma
Aðlamak istiyorum bir omuzda
Hýçkýra hýçkýra boðulmak
Çocukluðuma kadar gidip
Babasý için gecelerce aðlayan
Küçük kýz çocuðunu bulup
Silkelemek kendine gel minik yürek
Yaþayacaðýn neler var yolun uzun, zor
Gözyaþýný sakla pýrlantadan önemli
Uyan hazýrlan demek istiyorum
En derinindeyim yalnýzlýðýmýn
Söylesem boðazýmda düðümleniyor
Düþünsem aklým yetmiyor
Kelimelerim kendime aðýr geliyor
Nereye deðse elim kaným bulaþýyor
Kirletildiðim kadar kirletmesemde
Geride kalan yýllarým nerede
Yaþayamadýðým görmedim sevgi
Kimin gögsünde uyutacaðým kalbimi
Ruhum hangi yürekte dinlenecek
Gücüm sonsuz sanýrdým
Yetiþirim hayatýn bir yerinden der
Ýlerlerdim adýmlarýmla sabýrla
Anladým ki sabrým un ufak olmuþ
Gündüzlerim karadelik gibi bilinmez
Nefes alýyorum en kirlisinden
Bir zýrh giymiþim sanki üzerime
Görünmezlik iksiri içmiþim raký diye
Sarhoþ olacaðýmý sanmýþým
Kendim dýþýnda herkesin sarhoþluðunu
Görmezden gelmiþim
Dönüp baktýðýmda görünmez olmuþum
O kadar burdayým yaþýyorum desemde
Kýrmýzýlara boyadýðým beyaz gelinliðimi
Beyaz kefen olarak giyinmiþim
Yaþarken öldürülmüþ
Nefes alýrken toprak edilmiþim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.