Kalbim aðrýyor, sýzlýyor, acýyor
Her gün ayný kalp ile uðraþmaktan
Yoruldum ve dedim ki
Baþka organ mý yok
Neden bu kalbi, bu kadar yorduk
Ciðerlerimizi parçalasak
Böbreklerimizden taþ düþürsek
Pankreasýmýz çalýþmasa
Midemiz hazýmsýz olsa
Nedir bu kalp ile bu kadar derdimiz
Kalp diyerek beynimizi unuttuk
Þiirlerde kalp kötü, kalp üzgün
En cefakar organýmýz yaptýk
Kalp kapakcýklarýmýz kalýnlaþtý
Gözlerimiz görmeye yetmedi
Kalbimize iki göz daha ekledik
Adýna kalp gözü dedik
Yetmedi odalarýna döþek serdik
Oturduk, kalktýk, yedik, içtik
Kalbi taþlaþtýrdýk, büyüttük
Her odasýna soba kurup, ýsýttýk
Alevler içinde yaktýk, kavurduk
Sobayý yakmayý unuttuk
Kalbimiz üþüdü, titredi
Yetmedi ellerimizle söktük
Sonunda tek anladýðýmýz ise,
Kalp yorgun,bitap
Hala da savaþmaya razý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.