ÖĞRETMENİM...

ÖÐRETMENÝM;
yüreðinize konmak isterken yüreðimin gýcýrtýsýný duydum,
eksik bir þeylerin olduðunu fark ettim,
gözlerim yaþla sulandý,ellerim titriyordu...
bir þeyler eksikti mutluluðunuzdan,
uzun uzun düþündüm neydi eksik olan,
yüreðime damga vuran bu mühür de neydi,
tozlu günlerimden beyaz günlerime beni ilelebet taþýyan ÖÐRETMENÝM...
gün iyice aydýnlanýnca gülücük saçan pýnarlar gördüm,
karþýlýksýz sevmeyi öðrendim sizlerden,
geleceðe umutla bakan gözlerinizin mutlu tebessümleriyle süsledim yüreðimi...
ki ben ÖÐRETMENÝM;
geçmiþimi tarihten topladým,
masmavi okyanuslu coðrafyalardan keþfettim kendimi,
cahillik zincirimi iliminizle,biliminizle kýrdým...
ÖÐRETMENÝM;
bilgi demetlerini serp üzerime,
ýþýk olsun gözlerin gelecek dolu mutlu günlerime,
kocaman bir resim kaðýdýna çiziyorum hayallerimi,
hayallerimin süsünü mateminize býrakýyorum,
siyahý katma kararmasýn dünyam,
gökyüzünü mavi ile süsle,
güneþ gibi parlak kýl geleceðimi...#ÞAÝRbaz
Sosyal Medyada Paylaşın: