DİZ(E) DİZE...

Gün yüzünü çaldýrdým ömrün
Gecelere isyan beslediðim günleri de öldürdüm;
Dünün þaibeli tanýsýna vakýf bir þiirden
Arakladýðým bir dizeyi þiar bildim þimdilerde
Ve yüksündüðüm deðil de üzüldüðüme dair beyaným
Öncemden týrtýklayýp yarýnlarýma ektiðim bunca acýyý
Boy veren fukara aþklarýma nazire eden
Þiir endamlý adamlardan alýrken hýrsýný
Denmeyen kelamýn da hangi diyetini ödemekle mükellefim
Kim bilir?

Sanrýlarýmý öldürdüm dünden önce
Aslýnda ýskartaya çýkan aþklarýn pervazýnda
Ninniler söyledim.
Bir temenniyi bir de selamý çok gören
Aþk erbabý kelamýn da bilmem kaçýncý beyitine serildiðim
Nasýl ki gün gibi aþikâr
Bir de çaldýrdýðým yalnýzlýðýma aðýt yaktýðým:
En sevdiðim ve dokunulmazlýðýmla
Kendimden geçtiðim bunca mücbir sebep
Sonra da kekremsi düþlerimi rütbe belleyip
Sitemlerini ölülerin tolere ettiðim
Gerçek boyutlu vazgeçiþlerde
Yalanlarýný da umursamadan cihanýn
Bir tokalaþtýðým
Bir de uzaklaþtýrýldýðým.

Kambersiz düðün misali
Yazmadýðýma delalet;
Sorgu sual hak getire
Hani olur da sus’lara gebe bir günün miadýný
Doldurup da
Geceye ektiðim tohumlarý
Ve yarýn yüklü baþaklarý ellerimle biçtiðim
Ölü yüzlü karanlýðýn bin bir sihrine vakýf
Bir Külkedisiyim aklým sýra.

Ne dünümü unuttuðum
Ne yarýnýmý uyuttuðum
An’ýmý ise çoktan çaldýrdým
Kule dibinde bir beyit kadar da yorgun
Ay yüzlü yangýnlarýnda þiirin
En solgun hutbeyim
Yine aþk tadýnda
En dokunaklý güfte.

Sonramla öncemi;
Aþký ve gizemi þiar bilip de
Dokunulmazlýðýnda ömrün
Bin bir surat nice þiir;
Nice yanýk kelam adeta
Tutarken nabzýný evrenin
Bir tokat da senden yediðimi mi
Ýnkâr edeceðim,
Demenin bedeli bile ölümden beter
Azar azar tehir etsem
Ne yazar?

Ya da suçlarýmý yaksam dibinden;
Bir sýnýrda,
Bir de yürekte
Ýhlal edilen bir patavatsýzlýkla
Büyüsem usulca
Büyüttüðümü bile bilmeden
Kaçýp da geldiðim
Ölüm yüklü dünlerde
Hüzne bile kefen giydiren
Sonra da solan bir çiçeði
Dirilten þunca kelamý
Bari çok görmeyin bana, dercesine…

Sýnandýðýmla sýðamadýðým dizelere
Diz(e) dize uyuduðum bunca aþký
Bile görmezden gelen o coþkunun boyunduruðunda
Bir yalaný affetmediðim
Bir de kör düðüm bildiðim
Hangi gölgeyse
Kundaklanan yalnýzlýðýmla
Gurur duyan bir aciz kul
Kadar sitemkâr olsam neye yarar,
Eðer ki kalp gözümden yoksun
Sanrý yüklü gün bombardýmanýna
Peþkeþ çektiðim hazan kadar
Yalýn ve sarý;
Kabir kadar dar ve sancýlý
Belki de ölümüne sevdalý
Ýki dirhem bir çekirdek adeta
Diri bir bedende ölü bir ruhtan
Geride kalan.

Sosyal Medyada Paylaşın: