Ah Be Karasevdam

Ah be Karasevdam !
Ben nelerden vazgeçtim de
Bir piþmanlýðý konduramadým senli günlerime.
Aslýnda tek celsede bütün acýyý ona yükleyip sýyrýlmak vardý,
Ama ben bir tek sana yakýþtýrmýþtým sevdayý,aþký.
Aþk senli günlerde pek þýk duruyordu.
Her þey güzeldi…
Mevsimler,iklimler,çamurlu yollar,üþüten havalar…
Bu kentin kerpiç evleri,
Saçaklarýndan sarkan buzun çok hoþ edasý vardý senli günlerde.
Penceremin pervazýna konan kuþlarýn
Odamýn tavanýnda yankýlanan sesleri kulaklarýmda hâlâ.
Hani bu aþk masallarý var ya !
Bana uyar demiþtim,seven ben,sevilen sen ..
Acaba boyumdan büyük bir iþe mi kalkýþmýþtým !?
Olmamalý mýydý aþk üzerine kurulan hayaller !!
Olmalýydý be can, olmalýydý.
Hem de en alasýndan bir sevda yaþamalýydýk biz.
Ama yine de piþmanlýðým yok ,
Seni sevdim ve çok seviyorum da..
Ne gidiþin umurumda,ne dönmeyiþin..
Aslýnda dönme ihtimalinin olmayýþý da umurumda deðil..
Belki de nasibimde sensizlik varmýþ,
Bana da boyun bükmek düþer
Ve bana düþeni de en güzel þekilde yaþamak bana yakýþýr.
Bu ihtimale sýðýnýp unutuyorum bütün acýlarý..
Aslýnda sevda yüreðimde bir yaraymýþ,
Bu yara devasýz bir illet, yenemediðim..!!
Sosyal Medyada Paylaşın: