Gönül daðýmýn volkanlarý patladý bugün... Nice köyler götürdü, nice çocuklar öldürdü. Karardý hava, toz duman sardý etrafý; tepemden o son sözlerin yaðdý... Ardýmda ise bir tek anýlarým kaldý. Ne oldu yani þimdi? Ne diye oynattýn taþlarý yerinden? Yüksek sevgim mi basýnç yarattý? Fazla mý geldi yüksek yüksek tepelerde elele yürüyüþlerimiz ? Bayýr aþaðý koþup, papatya toplayýþlarýmýz, yalýn ayak topraða dokunuþlarýmýz? Manzaraya karþý uzanýþlarýmýz? Fazla mý geldi gönül daðýmýn çiçekleri, yüksek mi geldi heybeti? Ne oldu yani? Yoruldu mu ayaklarýn? Yordu mu dik yamaçlarým? Tutmuyor muydum elinden sýmsýký? Ne diye püskürttün lavlarý, ne diye öldürdün içimdeki çocuklarý? Ne diye bitirdin o güzelim yýllarý?
Bir Elif Miktarý 🍃
Sosyal Medyada Paylaşın:
bir_eliff_miktari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.