Ve sonra bir fincan daha kahve içtik.. Neden dedim? Seni seviyorum ama.. Sus dedim.. Ben sustum.. Her zamanki gibi.. Aslýnda anlatmak istediðim onca þey vardý.. Belki de Bir kalem bir de kaðýt lazýmdý bana.. Öyle ya, dilim tutulurdu gözlerine bakýnca.. Tebessüm ederek kalktý masadan.. Nereye diyemedim.. Biliyordum Çünkü o çoktan gitmiþti zaten .. Arkasýndan bakmadým bu sefer.. Dayanamadým belki de.. Hani bir çocuk gibi mutlu olduðum anlarý gasp ettiler hayallerimden.. Bir sigara daha yaktým sonra.. Dünya dipsiz bir uçuruma döndü o an.. Herkes birþey kaybetti.. Sen sahte gülücüklerinden kurtuldun, Ben ise her gece yastýðýmýn altýndan çýkarýp, defalarca baktýðým resminden..
Enes Gökhan.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Enes Gökhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.