'Sabret' Dedim Kendime

Dünyayý yüklenip, omzuma aldým
Günümü gün edip , gezemiyorum.
Dibi görünmeyen , sulara daldým
Tutacak dal bulup , yüzemiyorum.

Yapýlan hatalar , gözler önünde.
Gidiþat koþuyor ,hicap yönünde.
Hürriyet ölüyor, doðum gününde
Kalemim tutuklu ,yazamýyorum.

Sadece doðaya, deðildir ilgim
Canlýya saygým var ,insana sevgim.
Yuttum kitaplarý ,yetmiyor bilgim.
Ýyiyi kötüden , süzemiyorum.

Zihnim isyan dolu ,dingin kalmýyor.
Yetim hakký yiyen ,sözde çalmýyor.
Küfeler AH dolmuþ, artýk almýyor.
Oyunun sonunu , sezemiyorum.

Üç beþ güzel insan , umut veriyor.
Mum olup yanýyor ,her an eriyor.
Balçýk tarlasýndan ,çiçek deriyor.
’Sabret ’ deyip candan ,bezemiyorum...

Asuman APUL
Sosyal Medyada Paylaşın: