Oku-Düşün

Kendinde kaybolmuþa, kim fener tutabilir ?
’Ben doðruyu bilirim’, ’karýþmayýn siz’ dersin.
Bilgisiz fikirlerle ,hiç bilmeyen çok bilir
’Hayat benim hayatým’ diye koþup gidersin.

Kafandaki doðrular ,ordan burdan dolmadýr
Ýþte bunun tek adý ,yobaz beyin olmadýr
Seninki açmak deðil ,karanlýkta solmadýr
Kendine çoban olup ,koyun gibi güdersin.

Yanlýþ bir þey deðil ki ,’OKU’ diyorlar sana
O muazzam tabloyu ,kitap öðretti bana
Cehaletten fayda yok ,öðrenmek dosttur cana
Kabarýr faturalar , ahla vahla ödersin.

Ara sýra düþünsen ,’neden geldik dünyaya?’
Takýldýn dikenlere ,dün yaya bugün yaya
Anlayarak bak artýk ,hem güneþe hem aya
Sýrlarý çözemezsen ,üstün baþýn didersin .

Nasýl güzel deðil mi ? þöhret mevki þan para
Ýçin için kanýyor ,ruhunda derin yara
Parlak esvap içinde , olmasýn gönlün kara
Lütuf olan hayatý ,boþa ziyan edersin.

Asuman APUL
Sosyal Medyada Paylaşın: