BÖLÜK PÖRÇÜK (5)
Merhaba,
Yazýlarýmda yaþadýklarýmý, yaþadýðým yörenin yaþayýþýný, kültürünü, insanlarýný, okul anýlarýmý, ülkemizin baþýndaki terör belasýna lanetimi, deðiþik konulardaki duygu ve düþüncelerimi anlattým.
Çocukluk ve gençlik yýllarýmda ne yaþadýysam, sis perdesi arkasýnda ne varsa "BÖLÜK PÖRÇÜK (1.2.3.4) " baþlýðýyla yazdým. Bugün de evde oturup dururken "BÖLÜK PÖRÇÜK (5)" ortaya çýktý.
Benim yaþadýklarýmý yaþayanlar buruk da olsa gülümsesin, gençler de þanslý olduklarýný anlasýn diye...
...............................................
Önce sabah güneþi
Düþerdi
Yer yataklarýnda yattýðýmýz odalara
Bizden biriydi
Sanki
Yüzümüze konup kaçan karasinekler
Beþ altý yaþlarýnda çocukken daha
Akþam korkup karanlýktan
Çýkamadýk mý dýþarýya
Bilin ki kaçýrýrdýk o gece
Yataða
Hani derler ya
“Sabah güneþi güzele düþer” diye
Biz kurutalým diye uðraþýrken kaçýrdýðýmýzý
Yatakta bir saða bir sola
Sinekler uçuþ yaparken tepemizde
Ne güzeli kardeþim
Güneþ, o kerpiç evlerin ufacýk pencerelerinden
Düþerdi
Yatakta kývranan sidikliye
Dön babam dön
Ne kadar dönersen dön
“Gene mi iþedin?” diye baðýrýrdý analarýmýz
Serilirdi
Kapý önüne ya da kerpiç duvar üstüne döþeðimiz, yorganýmýz
Aklýma bunlar geldi
Klavye önümde, masa baþýnda
Nedendir bilmem
Anlatmýþtým ya
Önceleri
Dört bölüm halinde
Çocuklukta yaþadýðým bölük pörçükleri
“Bu da beþincisi olsun” dedim
Sanýrým bu sefer
Okuyanlarý da biraz
Gülümsettim
Öylesine uzak kalmýþ ki
Çocuklukta yaþadýklarým
Sanki bir sis perdesinin arkasýnda
Tüm hatýrladýklarým
“Hangi oyunlarý oynardýk?” diye
Sordum kendi kendime
“Anlat bakalým hepsini!” deseler
Anlatamam
Hepsi bölük pörçük, hepsi yarým
Biz “tame” derdik, ama “teðme” idi söyleniþi aslýnda
Ölonun Derviþ amcanýn Tepesidelik’ten getirip sattýðý
Meþe deðnekler
Elimizde
Yedi sekiz yaþýmýz
Yerden sektirerek fýrlatýrdýk gittiði yere
Onu vurmaya çalýþýrdý
Baþka bir deðnekle
Rakip arkadaþýmýz
“Esir, mendil kapmaca, birdir bir, çelik çomak, yakan top”
Ve daha baþka oyunlar
Elimizde ne telefonumuz vardý ne de laptop
Testi kýrýklarýna “cýncýk” der
Onlarý kayardýk üst üste
Topla vurur devirirdik
Bir baþka oyunumuzda
Gerisini hatýrlamam çok zor
Bu kadarý kalmýþ aklýmda
Bir de gece oynardýk
“Eyboho” diye baðýrarak
Yalnýz kalýnca korkardýk karanlýkta
Fazla isteðimiz yoktu
Ana babadan
Bilmezdik gofreti, çikolatayý
Fýndýklý, fýstýklý baklavayý
Koluna burnumuzu sildiðimiz
Yakasýz iþlik giyen köy çocuklarýydýk
Diz kapaklarýmýz yaralý
Pantolonlarýmýz kýrk yamalý
Altý gün ýrgatlýða gitmiþtim
Ýlkokulun son sýnýfýnda
Günlük on liradan
Altmýþ liram olmuþtu
Dedim ki kendi kendime
Ýstediðim kadar þeker sucuðu alýrým bu parayla
Aliþen Emmi’nin dükkânýndan
Güçlü, zengin hissetim kendimi
Çýkmadý o para uzun süre
Yastýk altýndan
Daha neler neler
Gün gelir
O yaþananlar da
Kaðýda düþer
Yaþtaþlarým çocukluklarýný ansýnlar
Ola ki gençler de okursa
Hayatýn, yaþadýklarý zamanýn deðerini anlasýnlar
Elimden geldiðince
Dilimin döndüðünce
Aktardým ben
Geçmiþi geleceðe
Umarým mutlu büyür ülkemde çocuklar
Aydýnlýk ve güzel olur
Yarýnlar
…………………….
Numan Kurt
5 KASIM 2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.