Aydýnlýðýn baþý sonu karanlýk Ýkilem arasýnda Aydýnlýðýn korkusuyla yaþar karanlýk Sevilmez. korkulur, irkilir Gözler kapanmasa da olur Yine de karanlýk içinde karanlýk Bilinmezdir karanlýk Ucu bucu görülmez Ölümdür karanlýk Bir de karanlýk insanlar vardýr Onlar korkaklardýr Yüzleri karanlýk, sözleri karanlýktýr Karanlýða boðulmuþ bir yerde Korku artar, telaþ artar Birde biat bir de biat "Of içim karardý” dersin ya Oysa içerindesindir zaten karanlýðýn Tek bir yol vardýr karanlýktan kurtulanmanýn Gözünü açmak Korkma At üstünden ürkmeyi Sen karanlýða mahküm deðilsin Aç pencerene bak Birazdan gün aydýnlanacak Gülce Þeren 5 Kasým/ 2017 Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülce Şeren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.